Perspectief bepaalt je focus: waarom kijken met een systeembril zinvol is

23 Mar Perspectief bepaalt je focus: waarom kijken met een systeembril zinvol is

In gesprek met een opdrachtgever, over de invulling van hun teambuilding die al lang gepland stond, kregen we doel en inhoud niet helder. En tijdens het fijne gesprek hoorde ik mezelf zeggen: “Misschien is een teamdag niet nodig en komt het niet op het juiste moment. Waarom cancelen we hem niet?” Waarop de opdrachtgever mijn advies volgde en we besloten de dag af te zeggen.

Onderweg naar huis dacht ik na over deze actie. Het lijkt niet logisch, zelf het initiatief te nemen een opdracht terug te geven. Normaal gesproken zou ik mijn best hebben gedaan de opdrachtgever van dienst te zijn, was ik met allerlei suggesties gekomen en had ik hard gewerkt om er een goede teamdag van te maken. En toch klopte het dit nu zo te doen en voelde het als de juiste interventie.

Ik stelde mezelf de vraag waarom ik hier zo anders mee om was gegaan dan voorheen?

En natuurlijk wist ik daar het antwoord wel op; Ik had mijn “andere manier van kijken” gebruikt. Iets dat ik intuïtief al veel langer doe, maar tegenwoordig “expliciet”. Ik kijk naar teams en naar dynamieken tussen mensen op een systemische manier. Als ik kijk met de systeembril op, dan kijk ik meer naar de onderlinge relaties die er spelen, dan naar wat er binnen individuen gebeurt. Kortom, ik kijk naar het totaalplaatje; naar de interactie tussen mensen binnen een team. En ook beschouw ik situaties die zich voordoen veel meer in verband met de context, dan als een op zichzelf staand feit.

Wat ik merkte – en achteraf vanuit systeemdenken kon verklaren – was dat de opdrachtgever meer bezig was om mijn vragen over de invulling van de teamdag zo goed mogelijk te beantwoorden, dan met het doel voor zijn team op die dag. Dit gebeurde onbewust. Misschien wel omdat de dag al afgesproken was en hij het gevoel had dat we dus iets moesten. En dat is jammer. Dan gaat er inspanning, tijd en energie toe naar iets dat niet gaat helpen. Dan wordt de teamdag een doel op zich.

Met de interventie, geen teambuilding te doen, bracht ik de verantwoordelijkheid over de noodzaak terug bij de opdrachtgever. Dit gaf rust. Door de ontstane ruimte bij de opdrachtgever, kon hij na gaan wat het team nodig had in plaats van invulling te geven aan een teamdag.

Drie dagen later kreeg ik een telefoontje: de opdrachtgever had na verschillende gesprekken met teamleden duidelijk voor ogen wat er nodig was in het team en besloten dat de teamdag toch door moest gaan. Maar nu met de juiste energie; vanuit de behoefte van de opdrachtgever, met draagvlak vanuit het team en helderheid over het beoogd doel. Daarmee kan ik als begeleider een rol van betekenis spelen en die dag zinvol en inspirerend zijn.